GÖLGESİ EKSİLMESİN HUZURUMUZDAN
Beşer ki tek gayesi ölümsüzlük… Nasıl daha da çok tutunur hatıralarım akıllara ve nasıl uslarda kol gezer yarattıklarım, nasıl daha da kök salarım şu ucu bucağı aşikar cihana? Sahi nasıl layemut kılar insan bedenini? Mümkün mü yaratılanın yok olmayışı, çürümeyişi?
Ya çok büyük adam olacaksın, ya en büyük kötülükleri edeceksin insanlığa. Uçlarda olacaksın, en tepelerde ya en çukurda. Yine ancak ve ancak uslara düşer adın; dillerde, gönüllerde dolaşırsın.Sonsuzluk yalnız içinde bulunduğun anılarda, sense kabirde esir, toprakta yapayalnız.
Kıyamete değin ölüme tabi olmak kader; ölümsüzlüğü yalnız iyi adamlar hak eder.
“Dünya sahnesinden tarihin en dikkatli, çekici adamlarından biri geçti.” Sür manşetiyle yayınlandı 10 kasım 1938’de Chicago Tribune…
Herkes mi üzülür gidene, bir gidiş nasıl yarım bırakır buncasını böyle?
En kötüsü alışmak baba bildiğine… Boşluğu dolmaz senelerce, nesillerce. Huzurunu, hürriyetini kim bağışladıysa baba odur esire, zulüm görene… Hele ki bu kurtarıcı bir de “sevgiyle” girmişse yüreklere…
Öyle bir adam tasavvur ediniz ki, yalnız kurtardıklarının değil, dünyanın gözünde kahraman. Öyle yürekli, öyle insan… Doğmamış çocuklarına aşkını vatanında tadan vatana en güzel istikbali bağışlayan, hep o adam.
Dünya sahnesinden geçmemiş damarlarında bayrağının alından aldığı aşkla dolanan, Tanrı’dan aldığını vatanına sunan, ölümsüzlüğü mümkün kılan, yine o adam, hep o kahraman.
Mavi gözlü dev demişler adına, o hiç bilmemiş kendini, bilse kibirlenmez miymiş? O hiç bilmemiş. Dönüp de bakmamış aynaya, çok kalabalık başı, vatanla… Büyüklenmek şöyle dursun, bir an olsun taşmamış idealleri dışına.
Vatan aşk, vatan namus, vatan evlat Türk’ün lügatında. Ondan sevmiş atasını, öyle sevmiş. Yeter ki gölgesi düşsün huzurumuza, yeter ki dillerden, yüreklerden ırak kalmasın şanlı adı. Lüzum görürse can verir Türk, atasına, vatanına, namusuna…
Her Türk de atasını taşır canında. Her Türk, gerek olursa Atatürk olacaktır, şu mukaddes uğurda. Yalnız şimdiye dek tek adam var tarih sayfalarında, tek Türk cesaret edebilmiş buncasına. Atatürk demişler adına, ata olmuş, baba olmuş, kahraman olmuş her evladına.
Yeter ki eksilmesin gölgesi huzurumuzdan…
