Hayatımı yazsam ansiklopedi olur....

Bugün yeni bir şey yapayım dedim. Gittim kordon boyunda buldum bir yer oturdum. Ritim tutmaya başladım ortam sesiyle. Kulaklarımı zihnen kapatmaya çalıştım. Önümden geçen insanları izliyordum. Çok boş geldi bir an bana. Boş boş yürüyen insanlar. Elindeki dondurma eriyerek eline akan küçük çocuk, bebek arabası içindeki küçük kızımızın ağlaması, karşı taraftan gelen el ele tutuşmuş bir çift, ilk kez tadına bakarmışçasına yaşlı adamın çayını yudumlaması..... Müşterisine bir şey satmak için nefes almaksızın konuşan pazarcı adam, deniz kenarında dilek fenerini denize düşüren başka bir çift, çay bahçesinde masalarına arasında birbirlerini kovalayan küçük çocuklar..... Hayatın akışından haberleri yokmuş gibiler. Hayatlarında sıkıntı yok gibiler. Belkide sıkıntının 'm' si bile yok. (sıkıntı kelimesinde m olma ihtimali ∞ da 0 olduğu için onlardada aynı durum geçerli) Hayatımı yazsam ansiklopedi olur. Şu son 5 senemi bir ben bilirim birde kardeşlerim.....