Yeni Bir Çizgi Daha

Yaklaşık 2 ay önce bugünün önemi bende daha farklıydı. 

Aslında bu yazıyı yazmak istemiyordum. Belki tepki alabilirim belkide almam. Ama artık unutmak istiyorum, beceremiyorum malesef...

Tam 5 sene önce TSK'nın göz bebeği olan bir okula girdim. Asla pişman olmayacağım bir şeydi. Evet 14 yaşında subay olma hayalim vardı. Ne kadar çılgınca değil mi? Ailenin yanından gelişme çağında ayrılıyorsun ve yepyeni bir dünyaya adım atıyorsun. Güzel günlerimi geçirdim, yalan değil. Gururla söylerim hala "Ben Kuleli'liyim" diye. her zamanda söyleyeceğim.

Her sene 30 Ağustos gününde Türk Silahlı Kuvvetleri'nde rütbe terfi törenleri olur. Bizimde sabırsızlıkla beklediğimiz bir gündü. Yeni bir çizgi daha gelecekti omuzlarımıza. Bir çizgi, iki çizgi, üç çizgi derken yolun son dönemecine geldik. Dört çizgi.... Evet son sınıftım artık. Mezun olacağımın verdiği gururlu bir sene. Güzel, duygusal ve biraz üzüntülü bir mezuniyet geçirdim. Kardeşlerimden ayrılıyordum. Ama her zaman beraber olacağımızı biliyorum.

Mezun oldukta noldu? . Gittik Kaybolan Hayaller Okuluna. Kardeşlerimi bir bir kaybettim. Sonunda bende bırakmak zorunda bırakıldım. Tek çizgiyi yine omuzladık. Dört çizgiden sonra tekrar bir çizgiye düşmek koymaz mı insana? Tabiki de koyar. Ömürlerinde daha dört çizgiyi yeni takan, kendini bir b*k sanan insanlarla yaşamak zorunda kaldım. Onların yüzüne vurduğum bir söz vardır. paylaşmak isterim. "Siz şimdi dört çizgiyi takarken biz çöpe atıp geldik." bunu duyan vasıfsız insan topluluğundaki bir afra tafraları görseniz.... 

Bugün vasıfsız insanların yanında okumak zorunda kalan değerli kardeşlerimin ikinci çizgilerini şimdiden kutlarım ve hayırlara vesile olmasını dilerim. Ayrıca Türk Milleti'nin Zafer Bayramı'nı kutlarım. Peygamber Ocağı olan asker ocağındaki herkesin yeni rütbesi hayırlı olsun.

Sevgilerle Kardeş'lerim....